Moja biblioteczka, czyli Chwalipięctwo...

Kiedy sześć lat temu przeprowadziłam się do Londynu, przyjechałam z jednym plecakiem i jedną duuużą torbą, w której znalazło się trochę książek. Rok temu kiedy przeprowadzaliśmy się z Ulubionym Anglikiem do obecnego lokum, pakowanie książek zajęło mi dwa dni. Około czterdzieści pudeł. W takim tempie za kilka lat nigdzie się nie będę mogła wyprowadzić.... Moim problemem od sześciu lat jest nie fakt posiadania wielu książek, ale to, że co najmniej drugie tyle czeka jeszcze w Polsce i od dawna się głowię, czy kiedykolwiek uda mi się chociaż część przywieźć tutaj. Strasznie brakuje mi czasem klasyki, która została w domu, wszystkich tych Sienkiewiczów, Mickiewiczów, Gałczyńskich, zbieranych latami książek Agathy Christie, książek dla dzieci, do których chętnie bym wróciła od czasu do czasu... Problem jak zwykle stanowi brak miejsca, bo na razie za nic w świecie mi się te wszystkie książki w domu nie zmieszczą, a także transport z Polski. Póki co, sprowadzam moje ulubione książki w małych dawkach. Zostawiam też trochę na wizyty w domu, bo przecież miło czasem poczytać starocie.

W naszym domu książki zajmują każdaąwolną powierzchnię. Nie ma ich tylko w łazience, głównie z uwagi na brak miejsca. Są za to w kuchni. Główne zbiory znajdują się w tak zwanej drugiej sypialni, zwanej czasem przeze mnie Moim Pokojem oraz w salonie na dole.

Powyżej - Mój Pokój! Poniżej - Salon, obok książek po lewej ładnie wkomponowane płyty CD.

W sypialni wylądował mały zbiorek pod telewizorkiem.

Tu także, na moim stoliku przy łóżku piętrzą się tak zwane Stosy Tymczasowe, złożone z książek pościąganych z półek, będących w trakcie czytania, lub znajdujących się na tak zwanych Listach Awaryjnych ("W razie gdyby mnie obecna książka znudziła," lub "Co będą czytać potem", albo "Dopiero co kupiłam, muszę nacieszyć oko").

Poniżęj przykładowy przyłóżkowy stosik mój i Ulubionego Anglika:

Podobne stosy zalegają na dole, w salonie.

Od jakiegoś czasu, w różnych częściach domu tworzą się też Spontaniczne Przestrzenie Książkowe. Tak było i z komodą, i ze stołem na komputer...

Poza tym znana jestem ze spontanicznego tworzenia miejsca na dalsze zbiory, który polega głównie na natrętnym dopytywaniu znajomych, czy nie chcieliby czegoś pożyczyć. Obecnie oczekuję na zwrot około dwudziestu książek...

Bolączką mojego życia jest fakt, że na zdecydowanej większości półek stoją po dwa rzędy książek, w związku z czym mogę miłośnie przypatrywać się tylko połowie mojego księgozbioru. Równie dlatego w moich książkach nie ma właściwie żadnego porządku (kiedyś miałam!) - dominuje reguła pakowności regału - to znaczy, tak powkładaj książki, żeby się jak najwięcej zmieściło. Jak można zgadnąć, moim marzeniem jest posiadanie duuużej biblioteki, w której wszystkie książki stałyby w pojedynczych rzędach... Ech...

Oto koniec wycieczki. A sama chciałabym zobaczyć biblioteczki Padmy, Pabla i Mary...