Alfabet Dabarai - M jak miejsca do czytania

Książkochłony znane są z tego, że czytać potrafią, mogą i chcą w wielu pozycjach, miejscach, w różnorodnych warunkach przyrodniczo-pogodowych. Chcieć to móc – książkę zawsze można wcisnąć do przeładowanego bagażu, książka towarzyszy nam w sypialni, kuchni, łazience, czytanie na łonie natury może być równie przyjemne jak czytanie w zatłoczonym metrze czy autobusie. Poniżej przedstawiam wam moją listę ulubionych czytelniczych miejsc. Z wybranymi książkami.

KSIĄŻKOCHŁON W DOMOWYCH PIELESZACH:

Czytanie w łóżku

Jeden z najbardziej tradycyjnych sposobów na pochłanianie książek. Nasze łóżka są po prostu stworzone, żeby w nich zalegnąć, obłożyć się kołdrą, kocami lub pierzynami, a do tego, jeśli w łóżku znajdujemy się sami, zostanie sporo miejsca na materiały czytelnicze.

Polecana lektura: Coś grubego, co pozwoli nam zarwać noc. Na przykład „Gra o tron” Martina, albo Chrezińskiej „Korona śniegu i krwi”.

Negatywy: W skrajnym przypadku możemy zasnąć, nie przeczytawszy zbyt wiele. Dodatkowe minusy przyznawana są za włączone światło i okulary na nosie.

Czytanie w wannie

Konieczność, jeśli ma się małe dzieci i łazienka staje się jedynym miejscem, gdzie można samotnie spędzać czas. W wersji bezdzietnej może być to pozycja luksusowa, jeśli zostaną spełnione odpowiednie warunki: świece zapachowe, pięknie pachnące kąpielowe olejki lub sole, do tego jakiś sok, grzane wino, w zależności od pogody.

Polecana lektura: Coś cienkiego, taniego i własnego. Przecież możemy zostać zmuszeni do przewracania stron jedną ręką, albo nosem, w skrajnym przypadku książka się nam zachlapie – wtedy cienką, małą książeczkę łatwiej odżałować. Broń Boże nic z książek pożyczonych! Może Agatha Christie, może lekki romans Mary Balogh, coś Moniki Szwaji?

Negatywy: Punkty karne przyznajemy, kiedy książka wpada nam do wanny.

Książkochłon w gościnie:

Mamy tu do czynienia z dwoma przypadkami. Jednym z nich jest wizyta u czytających znajomych, gdzie pod przykrywką przeglądania biblioteczki mamy okazję zapoznać się z nieznanymi tytułami i odkryć nowe, nieznane książki. To zjawisko całkiem naturalne i dla znajomych jak najbardziej zrozumiałe. Natomiast podczytywanie książek u cioci na imieninach lub na nudnym przyjęciu może pomóc nam przetrwać długie, nudne godziny. Zaszywamy się w kąciku i spokojnie pochłaniamy przyniesioną książkę. Miejsce znajdujemy sobie niezbyt może wygodne, za to mało widoczne – jakieś schody, komórka pod schodami, korytarzyk prowadzący do piwnicy, stryszek... W skrajnych wypadkach zaszywamy się w toalecie. Gospodarzom nie będzie wypadało komentować.

Polecane lektury: Cienkie, łatwe do przemycenia. Może jakaś powtórka, którą będzie można zacząć od środka, bez obawy, że trzeba będzie lekturę przerwać. Kieszonkowe wydanie esejów Anne Fadiman? Cieniutka objętościowo Muriel Sparks? Nie polecam za to książek, które mogą w nas wywołać niekontrolowane wybuchy śmiechu.

Negatywy: Zostajemy odkryci. Dodatkowy minus przyznajemy, jeśli krewni się na nas obrażą i będą nam to wypominać. Plus, kiedy przestają nas zapraszać na nudne przyjęcia.

KSIĄŻKOCHŁON W MIEŚCIE:

Czytanie w księgarni/bibliotece

Raj dla książkochłona z deficytowym budżetem. Po co wydawać na książki, jeśli można poczytać na miejscu? (No, z biblioteki można też wypożyczyć, ale nie o to tu chodzi!) Dobre miejsce do czytania, jeśli czekamy na kogoś, na dworze plucha, do domu daleko. Żeby książkochłon czuł się w takich warunkach szczęśliwy, księgarnia/biblioteka musi jednak spełnić kilka warunków, takich jak: wygodne fotele, własny dostęp do półek, brak dzikich tłumów. Mile widziany dostęp do napojów typu kawa czy herbata.

Polecana lektura: Coś wstydliwego, na czego kupienie szkoda pieniędzy, a co nas ciekawi; coś, co będziemy mogli bez żalu odłożyć na półkę po przeczytaniu; coś czego byśmy się wstydzili przynieść do domu. Dla jednych będzie to trylogia „Fifty Shades of Grey” James, dla innych poradnik odchudzania. Dawno temu w ten sposób podczytywałam „Deltę Wenus” Anais Nin...

Negatywy: Książkę zaczynamy czytać, a kiedy przychodzimy na drugi dzień, żeby ją dokończyć, okazuje się, że nie możemy jej znaleźć. Dodatkowy minus przyznajemy, kiedy książka nas tak wciągnie, że ją sobie kupimy. Nawet kosztem obiadu lub nowych butów dla dziecka.

Czytanie w kafejce/pubie

Przyznam się, że moim skrytym marzeniem było spędzenie popołudnia, najlepiej deszczowego, w małej kawiarni, z dobrą kawą, laptopem i książką. Popołudnie spędzone na piciu kawy, czytaniu i na bieżąco relacjonowaniu tego wszystkiego zainteresowanych tłumom w internecie – nie ma przecież nic bardziej zajmującego niż to, co się u nas dzieje. Ale zazwyczaj lubię czytać w kawiarniach, przy kawie – bardzo często w ten sposób spędzam lunch. Jeśli książka jest odpowiednio zajmująca, zanurzam się w niej tak dogłębnie, że nie zwracam uwagi na hałas wokół mnie.

Polecana lektura: Coś, czym można się pochwalić zainteresowanym tłumom: jakiś autor Noblista, zdobywca nagrody literackiej, coś co się w danej chwili czyta... Na przykład jakiś czas temu były to „Służące” Stockett, albo „Jeden dzień” Nichollsa. Jednak jeśli czytamy książkę na czytniku, nasz wybór może być mniej wyśrubowany – wciągający thriller (może Jane Casey?) albo jakiś chick lit, na przykład Lisa Jewell.

Negatywy: Hałas i tłum. Również brak wolnego miejsca. Minus otrzymujemy również za zbytnie szpanowanie czytaną książką.

KSIĄŻKOCHŁON W PODRÓŻY:

Czytanie w zatłoczonym metrze/autobusie:

Tylko Kindle albo inny czytnik! W cudowny sposób znika nam problem przytrzymywania się uchwytu nosem, kiedy ręce mamy zajęte książką. W ten sposób możemy zająć się spokojnie czytaniem, nie zwracając uwagi na przewalające się wokół tłumy.

Polecana lektura: Kryminał miejski, na przykład Wiktora Hagena. Także książki o egzotycznych lokalizacjach, które pomogą nam dodatkowo odgrodzić się od niezbyt przyjemnej rzeczywistości wokół nas, na przykład „Poszukiwacze szczęścia” Tishani Dooshi, albo „Chłopiec z sąsiedztwa” Irene Sabatini.

Negatywy: Lektura okazuje się zbyt wciągająca i zapominamy, gdzie powinniśmy wysiąść. Dodatkowy minus przyznajemy, jeśli spóźniamy się przez to do pracy.

Czytanie długodystansowe:

Czytanie w pociągu, samolocie lub samochodzie (jeśli tylko nie prowadzimy!) może dostarczyć książkochłonowi wiele radości. Kilka godzin czytania to często rarytas, który należy odpowiednio wykorzystać. Czasem mamy też okazję do zabrania większej ilości książek, której nie można zlekceważyć. Sama znana jestem z tego, że na wakacje zabieram tony materiałów do czytania, a przywożę jeszcze więcej. Lubię też mieć wybór, dlatego nigdy nie zabieram tylko jednej książki.

Polecana lektura: Grubaśne, historyczne powieści, sagi rodzinne i wciągające tomiska. Na podróż nadają się zarówno powieści Philippy Gregory, jak i Rosamunde Pilcher, można też przeczytać wciągające „Wyznania gejszy”, „Księcia przypływów”, albo też zabrać ze sobą powieści, na które do tej pory nie mieliśmy czasu (na mojej liście mogłyby się znaleźć na przykład „Anna Karenina” albo „Czułość wilków” Penney).

Negatywy: Zostawiamy książkę w pociągu. Dodatkowy minus przyznajemy, jeśli książki nie skończyliśmy czytać.

KSIĄŻKOCHŁON NA ŚWIEŻYM POWIETRZU:

Czytanie w ogródku/parku:

Doskonałe miejsce dla książkochłonów, które chcą odpocząć od domowych obowiązków i na łonie przyrody oddać się ulubionemu zajęciu. Czytanie na łonie przyrody uspakaja, a natura wzbogaca czytelnicze doznania przy pomocy tła dźwiękowego. Natomiast nieco problemu może przysporzyć czytanie al freco przy temperaturach minusowych. Jednak odpowiednio dobrana lektura potrafi i w tych warunkach zapewnić książkochłonowi maksimum przyjemności. Zwłaszcza jeśli towarzyszyć jej będzie termos z gorącą herbatą.

Polecane lektury: Latem czytamy książki lekkie i wesołe – doskonale sprawdzają się różne powieści przy których książkochłon śmieje się w głos, dotleniając przy tym płuca, na przykład „Dożywocie” Marty Kisiel, albo stare kryminały Chmmielewskiej. Natomiast zimą na łonie natury najlepiej sprawdzają się książki, których akcja toczy się zimą, najlepiej w skrajnych warunkach, które pozwolą czytelnikowi docenić fakt, że może natychmiast zwinąć swoje rzeczy i pognać do ciepłego domku.

Negatywy: Przeróżne rozpraszacze uwagi w postaci ptactwa, czy innych insektów, które próbują odwrócić naszą uwagę od czynności podstawowej, jaką jest czytanie. Dodatkowy minus przyznajemy za mrówki, które nam potrafią wleźć na książkę.

Książkochłon na spacerze:

Jeśli tylko nie jesteśmy w towarzystwie, możemy i w czasie spaceru upajać się lekturą. Najlepiej sprawdzają się wtedy audiobooki, co wiem z doświadczenia, bo udało mi się kiedyś w czasie czytania podczas spaceru zaliczyć uliczną lampę...

Polecane lektury: Jeśli chodzi o rodzaj książek, to najlepiej moim zdaniem sprawdzają się krótkie utwory, nowelki, opowiadania, powieści w rozdziałach – coś, co łatwo wyłączyć i wrócić do słuchania po jakimś czasie. Może więc opowiadania Stevena Saylora? Może coś w stylu książek Billa Brysona?

Negatywy: Bliskie i bolesne czołowe zetknięcie z latarnią.

Zdaje sobie sprawę z tego, iż powyższa lista nie jest kompletna. Dlatego zapraszam wszystkich do dyskusji!