„Poszukiwacze
muszelek” to najsłynniejsza książka w dorobku pisarskim Rosamunde
Pilcher, nominowana w 2003 roku przez brytyjskich czytelników jako jedna
ze stu powieści w plebiscycie BBC Big Read. Bardzo się cieszę, że
dostała się na listę, bo to taki typ powieści, za którym przepadam –
historia rodziny, opowieść o losach zwykłych ludzi, pełna codziennych
trosk, dramatów, ale i radości i wzruszeń. I chociaż nie jest tak
panoramiczna, wielopokoleniowa i sięgająca korzeniami daleko w
przeszłość, jak inne książki, to opisuje burzliwe lata drugiej wojny
światowej i pełna jest interesujących postaci, obok których nie można
przejść obojętnie.
'Poszukiwacze
muszelek” to opowieść o życiu Penelopy Keeling, która wspomina swoje
życie, delektując się równocześnie czasem, który jej pozostał. Córka
słynnego malarza, Lawrence'a Sterna, (twórcy słynnego obrazu
”Poszukiwacze muszelek”), Penelopa dorastała w atmosferze beztroski, w
kosmopolitycznych kręgach artystycznej cyganerii, podróżując pomiędzy
Londynem, Paryżem a małym letnim domkiem w Kornwalii. Sielskie lata
przerwała jednak wojna, która przyniosła za sobą zniszczenie, śmierć,
samotność ale i miłość. Penelopa snuje swoją opowieść niespiesznie,
fragmentarycznie, a w jej opowieściach pojawiają się ludzie z jej
przeszłości – ojciec, matka, mąż... Głos zabierają też dzieci Penelopy,
wychowane przez matkę z miłością, a pomimo tego pełne żalu, uprzedzeń i
buntu. Opowieść snuta fragmentarycznie, z różnych punktów widzenia,
przybliża czytelnikowi barwną i ekscentryczną postać Penelopy, z którą
świetnie kontrastuje autorka jej sztywne, snobistyczne dzieci.
Bohaterowie „Poszukiwaczy muszelek” są wielowymiarowi i pełni
kontrastów, zdolni wzbudzać w czytelniku uczucia współczucia, pogardy
czy sympatii. Świetna to sprawa tak opisac postacie książki, że
czytelnik nie może obok nich przejść obojętnie, że wzbudzają one w nas
silne uczucia, również te negatywne.
Mnie
obok postaci urzekła także – a może przede wszystkim - pasjonująca
historia opowiedziana przez Rosamunde Pilcher. „Poszukiwacze muszelek”
to wciągająca powieść obyczajowa opowiedziana z uczuciem. Powieść, która
czytana w pochmurny dzień porwie czytelnika i napełni go optymizmem. Bo
chociaż historia Penelopy słodko-gorzka, do bólu zwyczajna, nie
wszystko w jej życiu układa się po jej myśli, to jednak książka tchnie
jednak optymizmem i napawa otuchą.
Być
może Rosamunde Pilcher nie napisała odkrywczej, oryginalnej książki.
Pojawiają się w niej bowiem nieskomplikowane i czasem banalne wątki,
temat wojny i wojennej miłości może się czytelnikowi wydać za bardzo
oklepany, wątek pazernych, zachłannych dzieci też nie jest niczym nowym,
ale powieść Pilcher, choć napisana w latach osiemdziesiątych, wciąż
jednak ma w sobie ten urok i czar dobrze opowiedzianej historii.
PS.
Książkę przeczytałam w polskim tłumaczeniu, w starym wydaniu
Prószyńskiego w serii Biblioteczka pod Różą. Jeśli kiedyś natkniecie się
na to wydanie, to niech nie zwiedzie was tandetna, kiczowata okładka,
bo „Poszukiwacze muszelek” to naprawdę świetne czytadło, warte poznania.
kasia.eire
OdpowiedzUsuń2011/12/01 01:50:39
To samo napisałam, kiedy omawiałam książkę Maeve Binchy, która wydawana była w tej samej serii Pod Różą, w równie dziadowskich okładkach. Ta sama uwag, czytadło ale z wyzszej półki i okładka zwodzi.
Ja mam wydanie muszelek w twardej oprawie, duży format. Muszę się zabrać. Niedawno w TV leciał film dwuodcinkowy na podstawie tej powieści, z dobrą obsadą, ale nie oglądałam, bo raz, że trafiłam odpiero na drugi odcinek, a dwa, ze nie czytałam książki
wanda_28
2011/12/01 10:16:31
mam to samo wydanie i tez lubie do tej ksiazki wracac :)
Gość: Eireann, 159-205-123-104.adsl.inetia.pl
2011/12/02 17:56:21
Niedawno polecała mi ją koleżanka z pracy; jak tylko będę miała ochotę na czytadło, natychmiast sięgnę.
dabarai
2011/12/03 16:27:50
Kasiu - pamiętam te okładki, jakież one cukierkowato przesłodzone!
Wando - moja była z biblioteki, ale może podszukam sobie po angielsku?
Eireann - polecam!
Gość: Sofi, 178.73.48.7*
2011/12/04 11:56:05
polecam wersje angielska, bo - choć polskie tłumaczenie jest niezłe - to oryginał jest o niebo lepszy!
Ostatnie kartki książki Poszukiwacze Muszelek Rosamunde Pilcher to łzy na moich policzkach :) -książka pełna kolorów jak obrazy Sterna :). Pobudza wyobraźnię, tworzy nie powtarzalny klimat. Razem z narratorem płynę z falą historii. Dla mnie też ważne abym nie mogła się domyśleć co będzie dalej i jak popłynie życie bohaterki. Trudno przebrnęłam początek książki -czasy współczesnego życia w Londynie. Lubię wątki z przeszłości poza dużymi miastami. Zakończenie - też bardzo optymistyczne.
OdpowiedzUsuńPiszecie o okładce -potwierdzam często odrzucają mnie właśnie okładki ale i duże i ciężkie tomiska (bo spadają na nos gdy czytam w łóżku). "Moja" okładka spowodowała właśnie to ,że wybrałam książkę z bibliotecznej półki: stary kamienny domek z ogrodem na wsi na pierwszej stronie a na drugiej obraz "Poszukiwacze muszelek" bardzo mnie zachęciła (pomimo 541str.) wydanie Edytor -Akapit 1994. Ania -Mufinka