"Legacy" ("Dziedzictwo") - Katherine Webb

Czekałam na tę książkę - aż się wierzyć nie chce - od stycznia, kiedy to pisał o niej mój ulubiony dwumiesięcznik o książkach Newbooks, w dodatku o debiutach. Legacy (Dziedzictwo) Katherine Webb - coś mnie w opisie tej książki zaciekawiło na tyle, że chciałam ją przeczytać. Czekanie niemal wyczerpało moją cierpliwość, ale wreszcie ją kupiłam i przeczytałam.

Dwie siostry, Erica i Beth Calcott, wracają po latach do Storton Manor, posiadłości odziedziczonej po zmarłej babce, gdzie kiedyś spędzały wakacje. Beztroskie letnie miesiące skończyły się wraz z tajemniczym zniknięciem ich jedenastoletniego kuzyna Henry'ego. Erica stara się odszukać w rodzinnych pamiątkach odpowiedzi na pytanie co stało się z Henrym, licząc, że rozwiązanie tej zagadki przyniesie spokój borykającej się z depresją Beth. W czasie tych poszukiwań na światło dzienne wychodzą też inne skrywane sekrety rodzinne, które korzeniami sięgają aż do Ameryki początku XX wieku.

Znów mamy do czynienia z historią toczącą się w przeszłości i teraźniejszości (swoją drogą, dlaczego tylu autorów wybiera ostatnio taką konwencję narracji?!), znowu odkrywamy rodzinne tajemnice, sekrety z przeszłości i konsekwencje dawnych błędów, ponoszone przez następne pokolenia.

Recenzje były zachęcające, opis na okładce ciekawy. Przeczytałam Legacy szybko i zostawiła ona we mnie przyjemne odczucie. Klimatem przypomniała mi powieści Kate Morton, wciągnęła mnie akcja i chciałam się dowiedzieć, jakimi motywami kierowały się postacie tej książki, ale zakończenie powieści, chociaż ciekawe, jakoś nie było dla mnie całkowicie satysfakcjonujące. Znowu najsilniej przemówiły do mnie fragmenty dotyczące przeszłości. Urzekła mnie wizja dzikiego, nieujarzmionego zachodu i postać Caroline, (prababki głównych bohaterek) kobiety samotnej i nieprzystosowanej do życia w trudnych warunkach, dalekich od cieplarnianych salonów nowojorskiej socjety. Jej losy stanowiły główną kanwę opowieści i to jej wybory zdecydowały niejako o dalszych losach jej rodziny. A jednak, mam wobec tej książki mieszane uczucia. Być może spodziewałam się zbyt wiele (czekanie wzmaga u mnie apetyt), a fajerwerków nie było... Mimo wszystko polecam książkę jako przyjemną lekką i niezobowiązującą wakacyjną lekturę. Być może przeczytam następną książkę tej autorki, ale chyba już nie będę na nią czekać z taką niecierpliwością!