Morderstwo! Trup! Biblioteka! - Agatha Christie "The Body in the Library"

Faza kryminałów Agathy Christie nadal trwa! Jej książki są bowiem wspaniałymi umilaczami czasu w podróży, przyjemnymi odprężaczami, które czyta się z przyjemnością przed snem, a do tego są też lekkie i noszenie ich w torebce nie urwie jej ucha... Przeczytałam ostatnio w ten sposób dwa jej kryminały (trzeci w obróbce), a pierwszy z nich to „The Body in the Library” (polskie tłumaczenie „Noc w bibliotece”). Po powieści z detektywem Poirotem przyszedł czas na zupełnie innego detektywa – miłą, staroświecką starą pannę Jane Marple, mieszkankę uroczej wioski St Mary Mead.

Już we wstępie książki autorka przyznaje, że od dawna chciała napisać kryminał w którym główną rolę odegrałby stereotypowy, banalny motyw „body in the library”, czyli „trup w bibliotece”... Oto i miejsce akcji: typowa angielska biblioteka, bardzo zwyczajna, należąca do pułkownika Bantry'ego i jego żony. Właśnie tam, wcześnie rano, pokojówka odkryła zwłoki młodej, nieznajomej dziewczyny. Panna Marple ma nie lada zadanie do wykonania i wiele zagadek do rozwiązania. Kim jest nieznajoma? Dlaczego została uduszona? Co robi w bibliotece szacownych rezydentów wiejskiego domu? Kto zabił? Na prośbę swojej przyjaciółki, pani Bantry, stara panna, znawczyni ludzkich charakterów i miejscowych plotek, ma odkryć mordercę i w ten sposób zapobiec szerzeniu się plotek obwiniających pułkownika... 

Panna Marple to bardzo interesująca postać – stara panna w podeszłym wieku, która rzadko wyściubia nos poza swoją wioskę, wiedzę o świecie czerpie z obserwacji fascynującej i złożonej natury ludzkiej. Jak sama o sobie mówi, jej metoda śledcza to amatorszczyzna. Ludzie są zazwyczaj ufni, podczas gdy one jest bardzo podejrzliwa i zawsze musi wszystko zbadać sama. Jej bogate doświadczenie i wrodzona nieufność pozwalają jej dostrzec prawdę. Panna Marple jest nieco denerwująco pruderyjna, pełna staroświeckich nawyków, można by ją nazwać wścibską, ale mimo wszystko znana jest wśród przyjaciół jako przemiła, skromna staruszka, która po prostu jest także świetnym detektywem, wodzącym za nos inspektorów policji. Jeśli chodzi o mnie, to kiedyś myślałam, że panna Marple jest bardzo miłą osobą, teraz nie jestem tego taka pewna. Pomimo niewinnego wyglądu staruszka jest twardym przeciwnikiem, typem sąsiadki-podglądaczki, której nigdy nic nie umyka. Nie wiem, czy chciałabym, żeby była moją sąsiadką...  

Zastanawiam się jak Agatha Christie to robi, że jej książki zawsze są wciągające! Pomimo prostej fabuły, obowiązkowego pogmatwania tropów, stereotypowych postaci charakterystycznych dla gatunku, wszystkich tych składników, które przy zbyt częstych powtórkach nudzą, każda książka jest inna. Kiedy czytam jej kryminały zawsze obiecuję sobie, że tym razem będę bardziej wnikliwa, że uda mi się zgadnąć kto zabił, że autorka mnie tym razem nie zaskoczy... Potem odkładam kolejną książkę z westchnieniem: „no tak, to przecież takie oczywiste”, bo kolejny raz autorce się udało. Cóż, są jeszcze inne książki, więc może tym razem... 

„The Body in the Library” to kolejny świetny, wciągający i zaskakujący kryminał z interesującym zakończeniem. Dla fanów Agathy Christie pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy jej książek nie znają – warta polecenia. 

Ps. Tym, którzy lubią angielskie adaptacje kryminałów Christie (szczególnie tych wyprodukowanych przez stację ITV) polecam ten krótki skecz, w którym autorzy serialu Dead Ringers parodiują te właśnie adaptacje... Oto panna Marple w stylu Matrix!