Stos majowy na Światowy Dzień Książki

Tak, wiem, że Dzień Książki był w zeszłym miesiącu. Uczciłam go - jak wielu z was - zakupem książek. Niestety, na te książki trzeba mi było dłuuuugo czekać. Długo i nie zawsze cierpliwie, co mogą poświadczyć osoby, którym się żaliłam na facebooku. Żaliłam się wszystkim na około, że paczka nie idzie, że weekend długi, że Bank Holiday, że z jakiegoś powodu przesyłka utkwiła w Holandii, codziennie rano sprawdzałam czy coś się ruszyło i wreszcie - tak! Proszę państwa, wreszcie się doczekałam!!! Nikt chyba na książki nie czeka z takim jak ja utęsknieniem, dziś w skowronkach poinformowałam bogu ducha winnych współpracowników, że czekam na paczkę i zamierzam spędzić weekend (wolne części weekendu) na wpatrywaniu się w nowe nabytki, głaskaniu ich po okładkach i ewentualnym gapieniu się jak sroka w gnat i decydowaniu, co tu czytać najpierw... Chyba mnie lubią, bo nic nie powiedzieli... I wreszcie! Książki są ze mną! Śpieszę podzielić się moim szczęściem! Oto przyczyna tego całego zamieszania.

No to teraz wytłumaczymy co i jak. Od dołu lecąc, książka Elżbiety Koweckiej "W salonie i kuchni", na którą zawsze miałam chrapkę. Jest to bowiem "Opowieść o kulturze materialnej pałaców i dworów polskich w XIX wieku", pięknie ilustrowana książka o ziemiańskich dworach i życiu w nich. Po przeczytaniu książki Fedorowicz i Konopińskiej "Marianna i róże" nabrałam ochoty na więcej podobnych opisów nieistniejącego już świata i jego zwyczajów. Kolejna książka to "Młodszy księgowy" Jacka Dehnela. Dawno temu czytałam "Lalę" tego autora, jednak najnowsza pozycja to oczywiście coś innego. Czego więcej jednak może pragnąć mól książkowy, jak nie kolejnej książki o książkach? Liczę na dobrą zabawę przy czytaniu! Po Dehnelu czas na coś z zupełnie innej beczki: kolejny tom przygód Kacpra Ryksa, królewskiego inwestygatora, czyli "Krwawa jutrznia" Mariusza Wollnego. Przede mną co prawda jeszcze poprzednie tomy, ale i ten mam w planach. Szkoda tylko, że okładka zupełnie niepasująca do poprzednich... Skoro już jesteś5my przy historii, to kolejnych czterech pozycji nie trzeba chyba specjalnie przedstawiać. Cztery książki Elżbiety Cherezińskiej to oczywiście kwartet "Północna Droga", saga o Wikingach napisana z pasją i werwą. Na szczęście do tej pory przeczytałam tylko dwie pierwsze książki z tej serii: "Sagę Sigrun" i "Ja jestem Halderd" - przeczytałam je w wersji elektronicznej i zorientowałam się, że to są książki, które trzeba nie tylko czytać, ale i dotykać. Dlatego kolejne dwa tomy sagi, czyli "Pasja według Einara" i "Trzy młode pieśni" przeczytam już w wersji papierowej. Oby starczyły jak najdłużej! Kolejne dwie książki to powieści wydane w nowym cyklu kryminałów obyczajowych wydawnictwa Prószyński - "Szkodliwy pakiet cnót" Marioli Zaczyńskiej i "Tutto Bene" Manuli Kalickej i Zbigniewa Zawadzkiego. Kiedyś czytałam debiut Manuli Kalickiej "Tata, one i ja" i powieść Zaczyńskiej "Gonić króliczka", znam troszkę styl obu pań, więc mam nadzieję, że książki mi się spodobają. Liczę na dobrą intrygę kryminalną i sporo humoru.  Jesteśmy już prawie przy końcu mojej prywatnej wieży książek. Kolejna pozycja znalazła się na niej dość przypadkowo - miałam ochotę na "Słońce Scortów" Laurenta Gaude, ale na tę powieść musiałabym jeszcze długo poczekać, bo opóźniała się jej dostawa. Żeby więc książki doszły jednak jeszcze w tym miesiącu, zrezygnowałam z nagrodzonej polską nagrodą Goncourtów francuskiej powieści i zdecydowałam się na "zainspirowaną autentycznymi wydarzeniami" niemiecką powieść obyczajową, której akcja rozpoczyna się na płynącym z Antwerpii do Nowego Jorku statku, czyli na "Damę w bieli" Dorthe Binkert. Czy był to trafny wybór? Oby... No i to już prawie wszystko na moim stosie. Ostatnie dwie książki to znów same morderstwa. Pierwsza to już przeczytana zabawna powieść Olgi Rudnickiej "Natalii 5", czyli kolejny kryminał na wesoło. Ponieważ książka przypadła mi do gustu, postanowiłam zaopatrzyć się we własny egzemplarz i dokupić też część drugą, "Drugi przekręt Natalii", bo siostry Sucharskie są po prostu świetne...

I to już koniec... Teraz zostawiam was, byście paśli się widokiem moich stosów, zielenieli z zazdrości i wypisywali zawistne a zjadliwie komentarze w stylu "i kiedy ty to wszystko przeczytasz", które i tak pewnie radośnie zignoruję. Ale gdybyście chcieli mi polecić, którą książkę mam najpierw przeczytać, albo pogratulować mi nowych nabytków, względnie zaproponować, co jeszcze mam kupić - być może na te komentarze odpowiem.