Zupa z ryby fugu - Monika Szwaja

Zupa z ryby fugu, najnowsza książka Moniki Szwaji okazała sie zaskakującą lekturą. Poprzednie ksiązki tej autorki, które czytałam zawsze z przyjemnością, były zwykle lekkie, łatwe i przyjemne, poruszające głownie wątki związków damsko-męskich (może oprócz Domu na klifie), pełne humoru i ciepła. Zupa z ryby fugu podejmuje tematykę cięższego kalibru, jak in vitro i surogacja, czyli zastępcze macierzyństwo, ale jest to historia opowiedziana z dystansem, bez umoralniania, za to z poczuciem humoru.

Anita i Cyprian, para bezskutecznie starająca się o dziecko, Miranda, studentka starająca się realizować swoje marzenia wbrew woli swoich rodziców, Eliza, zgorzkniała i złośliwa samotna przyjaciółka Anity - wiarygodni bohaterowie powieści przeżywają prawdziwe dramaty, a ich decyzje są czasem podejmowane pod wpływem emocji i nie zawsze są w pełni przemyślane. Jak w życiu, nikt nie jest doskonały i bohaterowie są często zagubieni, niepewni i pełni wad. Wydaje mi sie, że to wszystko sprawia, że książka zapada w pamięć.

Jedyna rzecz, do której muszę się przyczepić, bo przeszkadzała mnie i mojej mamie! Monika Szwaja pisze o moim rodzinnym Szczecinie i w powieści często opisuje dzielnice, ulice i instytucje, i tu popełniła błąd - otóż na ulicy Jana Styki nie ma małych wygodnych domków! Są tylko kamienice. :)