Ocalić od zapomnienia - a short literary rant

Właśnie skończyłam czytać Przyślę panu list i klucz - kultową książkę Marii Pruszkowskiej, dobrze znaną wielu blogowiczom. Nie napiszę recenzji , bo myślę, że zrobiło to lepiej wiele innych osób, ale lektura ta skłoniła mnie do myślenia nad pewnym dziwnym i smutnym zjawiskiem. Kiedy gdzieś w sieci blogosfery dowiedziałam się, że wydawnictwo Formicula wznowiło tę książkę, zmusiłam moją biedną rodzicielkę, żeby mi bezzwłocznie ją kupiła. Jakże przyjemnie czytało się własny egzemplarz tej książki, wiedząc, że należy ona do mnie i mogę do niej wracać kiedy mi się podoba! Problem polega na tym, że zapragnęłam znów poczytać inne książki tej autorki. I tu zaczynają się schody. Dlaczego w Polsce nie wznawia się dobrych książek, pozwalając by miernota zajmowała miejsce wartościowych książek na rynku księgarskim!? Nie wydaje się ponownie tak wielu ciekawych książek, które na internetowych giełdach osiągają zawrotne sumy? Wcale nie twierdzę, że ksiązki Marii Pruszkowskiej są arcydziełami wartymi ponownego wydania, chociaż z chęcia bym przeczytała Siedem babek, jeden dziadek albo Życie nie jest romansem, ale.., jednak wiele jest ksiązek ważnych, ciekawych, wartościowych, o których rynek wydawniczy zapomnia. Opętanie A. S. Byatt, Chłopiec z latawcem Khaleda Hosseiniego, Tajemnica Abigail Marty Szabo - nigdzie ich dostać nie można. A jakie jeszcze książki warto zapamiętać, zdobyć, przeczytać, zachwycić się, polecić znajomym? Marzy mi się stworzenie własnej biblioteki lieratury zapomnianej. Chętnie przygarnę każdą skazaną na zatracenie książkę.