"Trzy połówki jabłka" - Antonina Kozłowska

„Trzy połówki jabłka” to udany debiut Antoniny Kozłowskiej, autorki 'Czerwonego roweru” i „Kukułki”, o której pisałam ostatnio tutaj. Ponieważ zaś przeczytałam tę książkę jako ostatnią, moje oczekiwania były wysokie. Muszę przyznać, że „Trzy połówki jabłka” nie spodobały mi się tak bardzo jak późniejsze powieści autorki, ale była to lektura wciągająca, ciekawa i warta polecenia.

Teresa, główna bohaterka „Trzech połówek...” ma męża, dwójkę dzieci i dobrą pracę. W jej ustabilizowanym, spokojnym życiu pojawia się nagle ktoś z przeszłości – Marcin, jej młodzieńcza miłość, obecnie mąż Pauli, człowiek, z którym łączyło ją namiętne, nigdy nie spełnione uczucie. Czy Teresa wybierze swoją „małą stabilizację”, czy też zechce przekonać się, czy życie jest zawsze lepsze tam, gdzie nas nie ma?

Konflikt stary jak świat – on, ona i on, a jednak można go przedstawić na tyle różnych sposobów. Antoninie Kozłowskiej udało się to uczynić bardzo dobrze. W powieści głosy różnych bohaterów i dwa plany czasowe – ten współczesny i przeszły, w którym poznajemy historię znajomości Teresy z Marcinem, łączą się w zgrabną całość.

Powieść można by było właściwie streścić w kilku zdaniach, a i historia, choć bardzo ciekawie napisana, nie jest specjalnie oryginalna, więc na czym polega urok tej książki? Antonina Kozłowska stawia swoich bohaterów przed wyborem, który zmieni ich całe dotychczasowe życie – wybór to trudny, na tej decyzji zaważą się bowiem losy kilkorga innych osób. Powieść przesycona jest więc emocjami, uczuciami, które autorka z drobiazgową dokładnością analizuje i roztrząsa. To właśnie napięcie, emocje i wahania bohaterów, bardzo dobrze ukazane, spowodowały, że od książki wprost nie mogłam się oderwać. Nie ważne, czy główna bohaterka będzie nas denerwować, lub wzbudzać naszą sympatię, nie pozostaniemy wobec niej obojętni. Jedynie przy zakończeniu zawahałam się, bo wydawało mi się one zbyt gładkie, a z drugiej strony nie specjalnie interesujące – bez wodotrysków, porywów i wstrząsających odkryć. Jednak im więcej o tym myślę, tym bardziej wydaje mi się, że jest to dobre zakończenie – przecież tak właśnie wygląda nasze szare, zwyczajne życie.

Jak już bowiem kiedyś wspomniałam, przy okazji recenzji "Kukułki", to właśnie na tym polega urok książek Antoniny Kozłowskiej – świetnie potrafi ona pisać o Zwyczajnym Życiu, w którym jest miejsce i na babskie pogaduchy, na podróże tramwajem, na kłótnie z mężem i na męczącą codzienność, ale też i na wielką miłość, gorące uczucia i przyspieszone bicie serca. Właśnie ta boleśnie znajoma nam wszystkim rzeczywistość, składająca się z czyjejś nieobecności, codziennej krzątaniny, monotonnej rutyny i rozczarowań, przeplatanych od czasu do czasu momentami spokoju i zadowolenia, tak świetnie uchwycona przez autorkę, jest moim zdaniem największą zaletą tej książki. „Trzy połówki jabłka” to powieść bardzo realistyczna, pełna fragmentów, które wielu z nas rozpozna jako migawki z własnego życia.

Polecam „Trzy połówki jabłka” tym, którzy czasem zastanawiają się, jak potoczyłoby się ich życie, gdyby w pewnym ważnym momencie podjęli inna decyzję, dla tych, którzy lubią myśleć o tym, „co by było gdyby” i tym, którzy szukają ciekawej książki, pełnej autentyzmu i prawdziwych emocji.